25 — 28.05.2022
Het zijn onzekere tijden, zoveel is zeker. En dus wordt er veel gepraat over het gebrek aan toekomst, want hoe kunnen we omgaan met de leegte die zo’n afwezigheid veroorzaakt? Op welke manier kunnen we die gesprekken voeren binnen de podiumkunsten? Na het overweldigende succes van eerdere voorstellingen is El Conde de Torrefiel opnieuw te gast op Kunstenfestivaldesarts. In voorgaande voorstellingen werd het Brusselse publiek al ingepakt door hun verfrissende dramaturgieën: een serie fascinerende, precieze acties die zich ontvouwen bovenop een meeslepende tekstlaag. Steeds is het El Conde de Torrefiel daarbij te doen om het aansporen van ons vermogen om samen verhalen te bedenken. Ook met Una imagen interior verkent het gezelschap de kracht van de verbeelding. De term hyperstitie duidt doorgaans op (politieke) ficties die de toekomst die ze voorspellen ook waar maken. Maar als de realiteit dan toch uit fictie bestaat, kan de werkelijkheid misschien alleen door ‘ultraficties’ worden verstoord? In de leegte van een theater, de grootste verbeeldingsmachine ooit, staat elke actie uit Una imagen interior voor een metaforische reis die ons verrast en bevraagt. Una imagen interior belooft een trip naar het hart van onze verbeelding, daar waar we, vertrekkend van het heden, nieuwe ficties voor de toekomst kunnen genereren.
Una imagen interior is een poëtische oefening die de principes van ‘fictie’ verkent en voortdurend in conflict is met de wetten van de zwaartekracht waaraan lichamen onderhevig zijn. In dit werk wordt de erotiek van de verbeelding aangeboden als een radicaal alternatief voor de ficties en beelden die ons beheersen.
Met materialen en woorden bouwen de lichamen op het toneel ‘mogelijke landschappen’. Landschappen van een wereld die zich halfweg tussen het fantastische en het concrete bevindt. Op poëtische wijze leggen ze de somatische effecten van tijd, ruimte en verhalen bloot. Er ontstaat een dialoog tussen het potentieel van vrije verbeelding en taal als een instrument dat wetten en collectieve waarden vastlegt.
Het artefact dat wordt gepresenteerd, toont de onmogelijkheid om de in wezen conflictueuze energie van het bestaan op te roepen in het theater – een primitieve plaats voor fictie.
Presentatie: Kunstenfestivaldesarts, Théâtre National Wallonie-Bruxelles
Concept en creatie: El Conde de Torrefiel in samenwerking met de performers | Regie: Tanya Beyeler, Pablo Gisbert | Tekst: Pablo Gisbert | Performers: Gloria March, Julian Hackenberg, Mauro Molina, David Mallols, Anaïs Doménech en lokale performers | Scenografie, kostuums: Maria Alejandre, Estel Cristià | Sculpturen: Mireia Donat Melús | Robot ontwerp: José Brotons Plà | Scène wisselaar: Miguel Pellejero | Lichtontwerp: Manoly Rubio García | Geluidsontwerp: Rebecca Praga, Uriel Ireland | Technische leiding: Isaac Torres | Geluidstechnicus: Uriel Ireland | Lichttechnicus op tournee: Roberto Baldinelli | Tekst vertaling: Marion Cousin (FR), Alyssia Sebes (NL) | Productie, administratie: Haizea Arrizabalaga | Uitvoerende productie: CIELO DRIVE | Spreiding: Caravan Production, met de steun van ICEC – Generalitat de Catalunya, TEM Teatre Musical de Valencia, Centro Párraga de Murcia.
Coproductie: Kunstenfestivaldesarts, Wiener Festwochen, Festival d’Avignon, Grec Festival, Conde Duque, Le Grütli – Centre de production et de diffusion des Arts vivants (Geneva), Teatro Piemonte Europa / Festival delle colline Torinesi (Turin), Points communs – Nouvelle Scène nationale de Cergy-Pontoise – Val d’Oise, Festival d’Automne à Paris, La Villette (Paris).
Performances in Brussel met de steun van de Spaanse Ambassade in Brussel en Instituto Cervantes Bruselas