THE HAMARTIA TRILOGY

Lolling and Rolling, Cuckoo & The History of Korean Western Theatre

De Zuid-Koreaanse theatermaker, videokunstenaar en componist Jaha Koo brengt in 2021 voor het eerst zijn voltooide Hamartia Trilogy. In het Grieks betekent hamartia "tragisch gebrek of tekortkoming", een concept dat Koo in volledig verschillende gedaanten heeft vervlochten in zijn drie performances Lolling and Rolling, Cuckoo en The History of Korean Western Theatre. 

Rode draad van de trilogie is het verstrekkende imperialisme van vroeger en nu, en zijn soms onverwachte persoonlijke impact. In zijn intelligente en indringende documentaire theaterperformances verweeft Jaha Koo persoonlijke verhalen met historische, politieke en sociologische feiten. Vaak werkt hij met thema's die een botsing tussen Oosterse en Westerse cultuur teweegbrengen: van het doorsnijden van de tongriem om het in het Westen te maken, tot de zware persoonlijke tol van Westerse bemoeienis op macro-economisch gebied. De drie delen van de trilogie laten zich ook afzonderlijk bekijken.

In Lolling and Rolling (2015) bijvoorbeeld, verdiepte Jaha Koo zich in het fenomeen van tongbandchirurgie, een operatie die in Zuid-Korea wordt uitgevoerd om de Engelse "r" met het tipje van de tong te kunnen uitspreken. Het stuk heeft het dus over taalkundig imperialisme in zijn geboorteland. In 2021 herwerkt Koo dit stuk, omdat hij niet langer alleen de nadruk wil leggen op het taalkundige aspect, dat maar het topje van de ijsberg is. In de herwerkte liveperformance benadrukt Jaha Koo nu ook het bredere proces dat hiermee gepaard gaat, de poging om de "ondergeschikten", de minderheden, het zwijgen op te leggen. Omdat het ontzeggen of de devaluatie van een taal bij een minderheid of een bevolkingsgroep ook het verlies van een identiteit teweegbrengt. Op deze manier worden de ondergeschikten niet alleen taalkundig gekoloniseerd, maar ook cultureel.

Cuckoo (2017), het tweede deel van de Hamartia Trilogy, onderzoekt een samenleving die onder druk staat als gevolg van verstrekkend economisch imperialisme. In deze performance deelt Jaha voor het eerst de bühne met drie niet-menselijke performers: rijstkokers. De gehackte, pratende rijstkokers – Cuckoo genaamd – zijn Koos gesprekspartners in pijnlijk grappige dialogen over het eenzame leven waar Koreaanse jongelui zich tevreden mee moeten stellen. Want hoe groei je op in een prestatiegerichte hightechsamenleving waar sociaal isolement, jeugdwerkloosheid en zelfmoord om zich heen grijpen? 

Het derde deel van de trilogie, The History of Korean Western Theatre (2020), onderzoekt de impact van theatraal imperialisme, en heeft het over de bemoeilijking van een zelfstandige modernisering omwille van de Westerse canon. Terwijl Lolling and Rolling en Cuckoo respectievelijk focusten op het verleden en heden van Zuid-Korea, kijkt Jaha Koo in dit slotstuk resoluut naar de toekomst. Nauwgezet legt hij de tragische impact van het verleden op onze levens bloot, en de barstjes in het moderne Confucianisme – een ideologie die nog altijd het morele systeem, de manier van leven en de sociale relaties tussen generaties in Zuid-Korea definieert. Met een nieuwe generatie Zuid-Koreanen in gedachten, tracht hij te breken met een traditie vol zelfcensuur en schone schijn. Omdat je alleen wanneer je je baseert op een authentieke versie van de geschiedenis, je een toekomst kan doorgeven aan de volgende generatie.