Het eerste wat mijn vriendin Chachi (La Chachi –María del Mar Suárez) zegt als ik haar naar Los inescalables Alpes, buscando a Currito (‘De onbeklimbare Alpen, op zoek naar Currito’) vraag, is: “Currito is een ravijn”. Om deze voorstelling te begrijpen, moeten we het over María del Mar zelf hebben –zij is, net zoals deze voorstelling, een tocht die leidt naar een bodemloze afgrond. Met dat eeuwige ‘niet-aankomen’ definieert María del Mar zichzelf; ze heeft een stuk gecreëerd dat onthult wie ze werkelijk is. In ‘Currito’ (de koosnaam die ze aan haar stuk gaf) zijn we getuige van een pelgrimstocht. In Andalusië zijn pelgrimstochten altijd nauw verbonden geweest met de cultuur van plechtigheden en feesten – twee aspecten die in Zuid-Spanje vaak sterk verweven zijn. Maar deze tochten staan niet los van martelaarschap, pijn en afgrond – waarnaar La Chachi verwijst als vormen van spiritualiteit, zaken die het vlees overstijgen. De modderige aarde waarmee de voeten besmeurd worden en het gewichtloze lichaam na de fysieke beproeving van de tocht maken deel uit van dezelfde reis, die doet verdwijnen en opnieuw geboren doet worden. In een sobere enscenering –omringd door haar flamencomuzikanten op gitaar en percussie, en haar trouwe metgezel, zangeres Lola Dolores –worden we geconfronteerd met een woeste, bestiale, gewelddadige lichamelijkheid. María del Mar klampt zich halsstarrig vast aan de woede van het flamenco voetengestamp, zonder dat het meisje ooit echt uit het beeld verdwijnt. Dit maakt het werk net zo mysterieus: het verscheurde lichaam toont het meisje dat bij de Maagd Maria om liefde vraagt. Ze smeekt niet om liefde, ze eist liefde. Dat raakt me diep. We zijn al jarenlang vrienden, we houden van elkaar, we volgen elkaars levens en steunen elkaar. We zitten in een bar in Madrid, en ik maak van de gelegenheid gebruik om het gesprek op te nemen met mijn mobieltje. Ze vertelt hoe het voor haar was om los te breken van haar vertrouwde opvatting van choreografie, om zich in de afgrond van improvisatie te storten en inspiratie te putten uit het gebroken lichaam van krump. Hoe elke voorstelling voor haar een bedevaart is waarbij ze zichzelf in gevaar brengt. Ze spreekt over de sporen die het stuk op haar lichaam achterlaat, over de wonden van het martelaarschap. Uiteindelijk komen we uit bij haar relatie met de liefde en de naam ‘Currito’ – de naam van haar vader – en hoe de moeizame zoektocht naar vaderliefde op een gegeven moment tastbaar werd tijdens het maken van het stuk. Tijdens haar afdaling in de hel, op zoek naar de liefde, botst ze op de schaduw van een gewelddadige patriarchale liefde, die wordt belichaamd door haar vader: “Ik moest het geweld van mijn vader trotseren om dit stuk te kunnen maken”. Ik weet zeker dat ze met haar hand op tafel sloeg toen ze dit zei, of dat ze een slok bier nam. Op scène breekt haar lichaam, maar bij het begin van de voorstelling ademt ze met de plechtigheid van een stierenvechter terwijl ze met koele zelfbeheersing haar helse paarden in bedwang houdt. Toch hangt er een vreemde spanning in de lucht –een dreiging die de nakende catastrofe aankondigt. Chachi laat al dat geweld op haar lichaam los en trotseert tijdens haar pelgrimstocht alle liefdesgeesten –die van haar vader Currito en die van al haar geliefden, misschien zijn die wel een en dezelfde? Als toeschouwers gaan we met haar mee op pad, zien we de Maagd Maria en eindigen ook wij onze reis met een gekweld lichaam, maar zoveel dichter bij de ware liefde. “Ik ga nooit meer een stuk zoals Currito spelen,” zegt ze, “ik ben in de veertig en ik moet aan mijn gezondheid denken”. Ik stop met opnemen. We proosten.

Rocío, Señora, Pastora que alumbra el camino,
la luz de mi Aurora,
Lucero que ilumina el tiempo de todas mis horas,
Almonte será siempre el reino donde te coronan.

Rocío, Vrouw, Herderin die de weg verlicht,
het licht van mijn Aurora,
Ster die al mijn uren verlicht,
Almonte zal altijd het koninkrijk zijn waar ze je kronen.

• Alberto Cortés, april 2025.
• Vertaald door Stephanie Lemmens.

Alberto Cortés is regisseur, schrijver en performer.