Lia Rodrigues werd in 1956 in São Paulo in Brazilië geboren, waar ze klassiek ballet studeerde en geschiedenis aan de Universiteit van São Paulo (USP). Ze nam deel aan de hedendaagse dansbeweging in São Paulo in de jaren 1970 en maakte tussen 1980 en 1982 deel uit van het gezelschap van Maguy Marin in Frankrijk. Terug in Brazilië richt ze de Lia Rodrigues Companhia de Danças op in 1990 in Rio de Janeiro. In 1992 start ze het jaarlijkse Festival voor Hedendaagse Dans Panorama de Dança op, dat ze zal coördineren tot 2005. Sinds 2004 legt haar gezelschap zich toe op de ontwikkeling van pedagogische en artistieke acties in de Favela de Maré in Rio de Janeiro, in samenwerking met de NGO Redes de Desenvolvimento da Maré. Uit deze samenwerking ontstond het Centro de Artes da Maré, actief sinds 2009, en de Escole Livre de Danças da Maré in oktober 2011. Tijdens haar 40 jaar van professionele en artistieke activiteit, wijdt de kunstenares zich niet enkel aan opleiding en artistieke creatie, maar ook aan pedagogie in de vorm van ateliers en seminaries. Lia Rodrigues gelooft in de synergie van kunst en sociale processen. Haar recente creaties zijn Ce dont nous sommes faits (2000), Formas Breves (2002), Incarnat (2005), Chantiers poétiques (2008), Pororoca (2009), Piracema (2011) en Pindorama (2013), Para que o Céu nao Caia (Opdat de hemel niet zou vallen, 2016), Fúria (2018) en Encantado (2021). Lia Rodrigues is huisartieste bij Le Centquatre in Parijs en bij Maison de la danse en Biennale de la danse in Lyon.