Lia Rodrigues werd in 1956 in Sao Paulo in Brazilië geboren, waar ze klassiek ballet studeerde en geschiedenis aan de Universiteit van São Paulo (USP). Ze nam deel aan de beweging hedendaagse dans in São Paulo in de jaren 1970 en maakte tussen 1980 en 1982 deel uit van het gezelschap van Maguy Marin in Frankrijk. Terug in Brazilië richt ze de Lia Rodrigues Companhia de Danças op in 1990 in Rio de Janeiro. In 1992 is het zij die het jaarlijkse Festival voor Hedendaagse Dans Panorama de Dança opstart, dat ze zal coördineren tot 2005. Sinds 2004 neemt haar gezelschap deel aan de ontwikkeling van pedagogische en artistieke acties in de Favela de Maré in Rio de Janeiro, in samenwerking met de NGO Redes de Desenvolvimento da Maré. Uit deze samenwerking ontstond de Centro de Artes da Maré in oktober 2011, actief sinds 2009 en de l’Escole Livre de Danças da Maré in oktober 2011. In de 40 jaar professionele en artistieke activiteit, wijdt de kunstenares zich niet enkel aan opleiding en artistieke creatie maar ook aan pedagogie in de vorm van ateliers en seminaries. Lia Rodrigues mengt militantisme met utopieën en ze gelooft in de synergie van kunst en sociale processen. Haar recente creaties zijn Ce dont nous sommes faits (2000), Formas Breves (2002), Incarnat (2005), Chantiers poétiques (2008), Pororoca (2009), Piracema (2011) en Pindorama (2013), Para que o Céu nao Caia (Opdat de hemel niet zou vallen, 2016), Fúria (2018) en Encantado (2021). Lia Rodrigues is associated artist in het Théâtre National van Chaillot en in Centquatre Parijs.