In een wereld die wordt beheerst door menselijke ambitie en technologie, tekenen bergen, woestijnen en zeeën zich af als ontembare ruimtes. Van de Sahara tot de Thar en de Centraal-Aziatische steppen – woestijnen benadrukken de nietigheid van de mens en zijn plaatsen voor reflectie waar mythen, literatuur en kennis ontstaan. Magec / the Desert onderzoekt deze uitgestrekte, dorre landschappen, toont wat we van ze kunnen leren en herdenkt de relatie tussen mens en natuur.

Radouan Mriziga’s choreografie benadert de woestijn niet als een leegte, maar als een oase van wijsheid, die nederigheid en wederkerigheid vereist. Hij bestudeert de ritmes en ecosystemen van de woestijn, verankerd in symbolen als de zonnewijzer die tijd meet via licht en schaduw. Hij laat zich inspireren door de ambachten, muziek en gewoontes van woestijnvolkeren en toont hoe de stille vlakte overvloed, harmonie en verbondenheid predikt.

Mriziga’s co-creatieve praktijk verweeft ritme, tekst, beweging en geluid tot een polyfonie van perspectieven. In lijn met de gelaagdheid van de woestijn verzet de performance zich tegen individualiteit en stelt ze er zintuiglijke en intellectuele complexiteit tegenover. Magec / the Desert nodigt het publiek uit om stil te staan, in contact te treden met de natuur en terug te keren naar de essentie.