04 — 07.05.2003
‘Naar mijn gevoel hebben we allemaal nood aan de sfinx uit een naamloze Tragedie. Tragedia Endogonidia, een organisme op de vlucht, in staat om zichzelf eindeloos voort te planten…’
Romeo Castellucci.
Socìetas Raffaello Sanzio opende in 2002 een imposante theatrale werf die gedurende twee jaar zal reizen door elf steden, zes landen. Elf Episodes, elf ‘meteoren’ die de sporen van de vorige met zich meedragen, ze transformeren en op hun beurt andere voortbrengen. Tragedia draait rond het hart van de tragedie als de aarde om de zon, haar satellieten zijn stem, licht, geboorte, geslacht, hersenen en economie… De vierde meteoor slaat in op Brussel, met in zijn kielzog ook video’s van de vorige etappes: Cesena, Avignon, Berlin.
De Tragedia Endogonidia is een dramatische cyclus die zich in ontwikkelt doorheen elf verschillende Episodes, verbonden aan negen Europese steden. Het gaat om een open representatiesysteem dat zichzelf in de loop van drie jaar voorstellingen voortdurend blijft transformeren; de verschillende fases van deze evolutie worden etappe per etappe onthuld.
De namen van de Episodes bestaan telkens uit twee delen: spatio-temporele afkortingen die verwijzen naar de plaatsen op het parcours van de Tragedia – de steden – en een nummer dat trapsgewijs toeneemt en zodoende gerelateerd is aan het transformatieproces.
De term ‘Endogonidia’ alludeert op eenvoudige levende wezens die in zich twee ‘gonades’ (1) verenigen: dit staat hen toe om zichzelf voort te planten tot in het oneindige. Het woord ‘Tragedia’ daarentegen veronderstelt een einde (dat van de held). Tragedia Endogonidia is dus in zekere zin ‘de oneindigheid van het einde’.
Het is de bedoeling om de tragedie voor te stellen door haar te herdenken, nu en telkens opnieuw, hier, in de tijd en ruimte waarin we ons bevinden. De beeldenreeks is niet gebaseerd op herkenbare mythes, integendeel, ze is altijd op de toekomst gericht. In alle Episodes komen basispersonages voor die regelmatig terugkomen; thema’s en concepten van de tragedie die de toeschouwer beleeft in zijn meest natuurlijke rol: die van getuige.
De etappe van Brussel (BR.#04), de IVe Episode, introduceert nieuwe personages uit het universum van de Tragedia Endogonidia. Het gaat om personages die te maken hebben met het thema ‘tijd’, niet in de abstracte zin van het woord, maar als onlosmakelijk deel van de biologische leeftijd van mensen.BR.#04 analyseert het menselijk leven en de dimensie ‘levensduur’, in de eerste plaats door het enigma van het levensbegin te bevragen: de komst op de wereld, de initiatie in de taal en de afdaling in de bodemloze put van de tijd.
De Tragedia Endogonidia omvat ook een Filmische Cyclus, een dagboek van de reizen: Idioma, Clima Crono (Idioom, Klimaat, Chrono) en een Atlas van beelden en ideeën.
Socìetas Raffaello Sanzio zal deze cyclus verder ontwikkelen tot einde 2004. De samenstelling is als volgt:
C.#01 CESENA 25-26 januari 2002
A.#02 AVIGNON / Festival d’Avignon 7-16 juli 2002
BR.#04 BRUXELLES/BRUSSEL / KunstenFESTIVALdesArts 4-7 mei 2003
BN.#05 BERGEN / International Festival Norway 22-25 mei 2003
P.#06 PARIS / Odéon Théâtre de l'Europe avec le Festival d'Automne 18-31 oktober 2003
R.#07 ROMA / Romaeuropafestival 1-30 november 2003
S.#08 STRASBOURG / Le Maillon Théâtre de Strasbourg 7-20 februari 2004
L.#09 LONDON / London International Festival of Theatre mei 2004
M.#10 MARSEILLE / Les Bernardines avec le Théâtre du Gymnase september 2004
C.#11 CESENA / Socìetas Raffaello Sanzio oktober 2004
-----------------------------------
(1) Fr., gevormd van het Griekse gonè (paring, afkomst), (biologisch) geslachtsklier. Een orgaan dat gameten produceert (voortplantingscel die zich met een andere cel van het tegenovergestelde geslacht verenigt tot een zygoot om een nieuw individu te gaan vormen). Mannelijke gonade (cfr. teelbal), Vrouwelijke gonade (cfr. eierstok).
Regie, scenografie, licht & kostuums: Romeo Castellucci
Compositie voor woord, stem & klank: Chiara Guidi
Beweging & schriftuur: Claudia Castellucci
Originele Muziek en live-uitvoering: Scott Gibbons
Met: Sonia Beltran Napoles, Claudio Borghi, Ivo Bucciarelli, Claudia Castellucci, Sebastiano Castellucci, Luca Nava, Sergio Scarlatella
Videogeheugen: Cristiano Carloni, Stefano Franceschetti
Foto: Luca Delpia
Interpretatie en realisatie Kostuums: Gabriella Battistini
Interpretatie en realisatie Licht: Fabio Sajiz
Statica en dyamiek: Stephan Duve
Ontwerp decor: Emilia Romagna Teatro Fondazione Workshop
Machinisten : Salvo Di Martina, Riccardo Maccheroni
Licht: Fabio Sajiz, Luciano Trebbi
Geluidstechnicus: Marco Olivieri
Assistentie: Sonia Brunelli, Stefano Ferra & Paul Prestipino
Rekwisieten: Carmen Castelluci
Pruiken : Mario Audello/Torino
Speciale make-up effecten: Michele Guaschino/Torino
Organisatie: Gilda Biasini, Cosetta Nicolini
Productieleiding : Alessandra Vinanti
Assistentie: Silva Buldrini
Administratie: Elisa Bruno, Massimiliano Coli, Michela Medri
Consulent & planning: Thomas Consulting Group
Vertaling>Engels: Valentina Guidi
Vertaling>Frans (uitgezonderd de tekst van Joe Kelleher): Jean-Louis Provoyeur
Met dank aan : Céline Astrié, Dario Boldrini, Joe Kelleher, Savino Paradiso, Nicholas Ridout
Productie: Socìetas Raffaello Sanzio (Cesena), Festival d'Avignon, Hebbel Theater (Berlin), KunstenFESTIVALdesArts (Brussel/Bruxelles), Bergen International Festival, Odéon -Théâtre de l'Europe avec/met/with le Festival d'Automne à Paris, Romaeuropa Festival, Le Maillon-Théâtre de Strasbourg, LIFT (London International Festival of Theatre), Théâtre des Bernardines avec/met/with le Théâtre du Gymnase à Marseille
In samenwerking met: Emilia Romagna Teatro Fondazione
Met de steun van: Programme Culture 2000 of the European Union CLT2002/A2/IT-2055