Claire Cunningham is een zelf-identificerende kunstenares en choreografe met een beperking, uit Glasgow. Haar werk combineert meerdere kunstvormen en varieert van de intieme solovoorstelling ME (Mobile/Evolution) (2009) tot het grote ensemblewerk 12 dat ze maakte voor Candoco Dance Company. In 2014 creëerde ze de solo Give me a reason to live, geïnspireerd op het werk van de Nederlandse middeleeuwse schilder Hieronymus Bosch en de rol van bedelaars/kreupelen in zijn werk. In datzelfde jaar maakte ze ook de avondvullende voorstelling Guide Gods, waarin ze de benaderingen van de belangrijkste geloofstradities onderzocht met betrekking tot het thema beperking. In 2016 was ze artist-in-residence van het Perth International Arts Festival en Associate Artist van Tramway in Glasgow. Van 2017 tot 2019 was ze geassocieerd kunstenares bij tanzhaus NRW (Düsseldorf) en momenteel is ze verbonden aan The Place (Londen). In 2019 kreeg Claire Cunningham de opdracht om voor het eerst een stuk voor galerieruimtes te maken, als onderdeel van Automatise Ambulatoire: Hysteria, Imitation, gecureerd door Amanda Cachia voor Owen's Art Gallery in het Canadese Sackville. Hiervoor creëerde ze het stuk Tributary. In 2020 creëerde ze, in samenwerking met de wetenschapper en activiste Julia Watts Belser, de audiowerken Quanimacy, in opdracht van Splayed Festival at The Place (Londen), en We Run Like Rivers voor Theaterformen (Hannover).  In 2021 werd Claire Cunningham bij de uitreiking van de Deutscher Tanzpreis geëerd voor haar Outstanding Artistic Development in dance.