Bouchra Khalili werd in 1975 in Casablanca geboren en woont en werkt in Vienna. Ze studeerde filmgeschiedenis aan de Sorbonne Nouvelle en beeldende kunst aan de École Nationale Supérieure d'Arts de Paris. In haar kunstpraktijk, die zowel films, video’s, installaties, fotografie, prints en publicaties omvat, onderzoekt Khalili hoe imperialisme en kolonialisme nog steeds doorwerken vandaag, met als ultieme voorbeelden gedwongen illegale migratie en de herinneringspolitiek rond antikoloniale strijd en internationale solidariteit. Op het snijpunt tussen geschiedenis en micronarratieven combineert Khalili documentaire strategieën en een meer conceptuele benadering om vragen rond zelfrepresentatie, agency en de verzetsvormen van onderdrukte gemeenschappen te onderzoeken. Diep beïnvloed door traditionele taalvarianten en de erfenis van de avant-gardes na de onafhankelijkheid van haar geboorteland Marokko, combineert Khalili performatieve verhaalstrategieën met de oude, Noord-Afrikaanse verteltraditie om burgerplatformen te creëren waarbij individuen hun ervaringen kunnen delen in de eerste persoon. Zo komt een gemeenschappelijk corpus tot stand van verhalen over verzet en emancipatie. Khalili heeft verschillende solotentoonstellingen op haar naam staan, zoals in het Museum of Fine Arts (Boston), Museum Folkwang (Essen), Jeu de Paume (Parijs), MAXXI Museum (Rome) en het Museum of Modern Art (New York). Ze nam ook deel aan verschillende internationale expo’s, waaronder de 12e Bamako Biënnale, BienalSur (Buenos Aires), documenta 14 (Kassel) en de 55e Biënnale van Venetië. Als cultureel activist is ze medeoprichter van de Cinémathèque van Tanger, het eerste culturele centrum in Noord-Marokko dat gewijd is aan het behoud en de promotie van filmcultuur in de regio.